In Memoriam Pieter Bredius

Ik kwam als klein jochie op mijn 17e van Kameleon over naar die "Roomse”, andere club over het spoor: Be Fair. Maar het viel allemaal wel mee; aardige mensen, hielden wel van een sherry’tje (indertijd erg in), een wijntje en behoorlijk wat bier. Ook waren ze zeer sociaal en geïnteresseerd in mijn persoontje en eigenlijk in iedereen. Daaronder vielen ook (voor mij toen nog) mevrouw en mijnheer Bredius. De jaren verstreken en ik kwam in een nog "heel jong” bestuur, dat onstuimig dacht en er ook zo af en toe naar handelde. Ans (zo mocht ik haar intussen noemen) was al een ervaren bestuurlijke rot en zij was toen onze secretaris. Regelmatig onze moederkloek die de jonge garde af en toe temperde als dat nodig was. "Oom Piet” was altijd een luisterend oor met soms ongewilde, eigentijdse en eigenwijze adviezen. "Dit is mijn mening en doe er mee wat je goed lijkt” zei hij dan altijd.

Ik herinner mij nog de bestuursvergaderingen op de Parklaan in Bussum tot in de vroege uurtjes en altijd na afloop kwam Piet er nog even bij zitten om e.e.a. aan te horen en zijn visie te geven. Mooie tijden en die vergeet je nooit meer.

De familie Bredius was jarenlang organisatorisch een begrip op Be Fair en in de beginperiode van Spabo was Ans ook nog altijd betrokken bij de club. Voor hun vele functies is Ansje benoemd tot "Erelid” en Pieter tot "Lid van Verdienste”. Iedere zaterdag en zondag aanwezig, want alle kinderen hockeyden natuurlijk ook. Nooit was iets te veel: commissies, fluiten, even wat regelen. Het werd even gedaan. Gewoon vanzelfsprekend, zoals dat tegenwoordig niet zo gewoon meer is.

De kinderen vertrokken (door verhuizing) naar andere clubs, maar Ansje en Pieter bleven nog altijd regelmatig komen. Op de laatste reünie waren zij er natuurlijk ook en vorig jaar kwamen zij op zondag gewoon nog even langs, waarbij Pieter nog de opmerking maakte: wel veel nieuwe mensen die ik niet ken. Maar hij genoot nog steeds van ons mooie Spabo-complex en dronk met genoegen zijn biertje op het terras, kijkend naar Heren 1.

Helaas kregen wij het bericht, dat Pieter op 87 jarige leeftijd op 19 juni is overleden. De tekst in de overlijdensadvertentie "mijn bijzondere man, onze originele vader en onze onvermurwbare, strijdlustigste, plezierige, gekste, grootse, avontuurlijkste, grappige, doorzetter, unieke, sterkste, meest eigenwijze opa” geeft exact weer hoe hij was. Een mooiere omschrijving kan ik niet bedenken.

Afscheid nemen doet altijd pijn, maar het is beter ooit iets moois te moeten verliezen dan het nooit te hebben gehad. Ik ga mijn "oom Piet” missen.

Wij wensen Ansje, de kinderen en verdere familie heel veel sterkte toe dit verlies te verwerken.

Namens hockeyvereniging ‘t Spandersbosch

Maarten Somer