Spabo trimmers swingen in Antwerpen

Dat het Nederlandse voetbal de Europese variant is van de Braziliaanse samba, dat is algemeen bekend. Maar de Spabo-trimmers van het "andere Oranje" lieten zien dat, met tropische temperaturen, ook het Nederlandse hockey kan swingen, op een sterk bezet internationaal toernooi in Antwerpen.
De kern was smal, met vijf spelers. En die werd nog smaller toen na drie superieure zeges - waarvan één zelfs in ondertal - in het vierde duel, bij een achterstand van 1-0, de onpasseerbare Marieke werd neergehoekt door een stick van een tegenstander. Veel bloed, een diepe snee in het voorhoofd, zorgelijke blikken, brancard en een nekbrace. Maar de wachttijden in het Belgische ziekenhuis waren kort, de verzorging goed, en dus was Marieke op tijd terug om de eerste Spabo-prijs in ontvangst te nemen: een gouden vogeltje op een mooi zwart blokje marmer - de pechvogel. Maar een prijs is een prijs. En na afloop filosofeerden we er al op los hoe we die titel volgend jaar moeten verdedigen.
Intussen was de Spabo-ploeg, onder superieure leiding van spelverdeler Patrick uitgegroeid tot een waar internationaal gezelschap, dat zich in de drukkende hitte soepeltjes door elke verdediging combineerde. Belgen en Duitsers vielen in. Gooische (4-1) werd onder meer over de knie gelegd door oogstrelende passjes van Patrick op de Duitse aanvaller Robert, en de Belgen gooiden samen met Babette de verdediging op slot. De ballen die aan de verdedigingen ontsnapten werden door onze nieuw ingevlogen vers bakken goalie Joost, met districts-selectie ervaring op professionele manier uit de het doel gehouden. Met in totaal drie goals tegen waarvan één bewust (van buiten de cirkel) doorgelaten opdat de Bussumsche collegae niet weer op de nul hoefden te eindigen, een onhoudbare lucky-tipin en een 'foutje bedankt' , kan onze nieuwe goalie op een zeer geslaagd toernooi terugkijken en willen wij hem graag nog eens terugzien op die positie. Temeer omdat hij zich tijdens het toernooi opwierp als een ware penaltykiller, altijd handig als een finale gelijk eindigt en wetende hoe het "Oranje" bekend staat als het gaat om nemen van penalty's.
Daphne maakte intussen het doelpunt van het toernooi, door de bal vanaf taillehoogte de kruising in te meppen (waar een tennisverleden al niet goed voor is). En drie zeges, een gelijkspel en een nederlaag leverden uiteindelijk de zevende plek op in een deelnemersveld van negentien.
Maar..... het moment supriem - zoals Kees van Kooten dat noemde - kwam nog.
Een gedeelde EERSTE plaats tijdens de danswedstrijd na afloop, waarbij alle Spabo'ers het podium beklommen en Daphne met haar moonwalk liet zien dat Michael Jackson nog steeds voortleeft. Misschien dat de King of Pop over enige tijd - net als zijn ex-schoonvader Elvis Presley - jaarlijks naar de talkshow van Jerry Springer zal bellen om te vertellen dat hij inmiddels in een berghut in Canada zijn rust heeft gevonden.
Maar terug naar dat andere internationale nieuws: uiteraard wilde iedereen zulke smaakmakers als Spabo wel op zijn toernooi, en het "andere Oranje" zal volgend jaar, behalve in Antwerpen, waarschijnlijk ook 'in Keulen' te bewonderen zijn waar men het dan weer zal 'horen donderen'.

Met een super gezellige borrel en een heerlijke BBQ waar een ieder weer op krachten kwam voor de afsluitende dansparty keerden wij weer niet moe, maar uitgeput en voldaan huiswaarts.

Van een bewonderend toeschouwer.